BEOGRAD, Socijalno preduzetništvo u Srbiji još uvijek nije dovoljno razvijeno i sistemski rješeno.
Takvo preduzetništvo je veoma značajano za zapošljavanje ljudi koji su izopšteni iz društva, bez ikakvih prihoda, kao i za one koji su izgubili posao, a drugi ne mogu da nađu, što posebno važi za starije od 50 godina.
Koordinator za mala i srednja preduzeća u Privrednoj komori Srbije, Aleksandar Gračanac smatra da je neophodno sistemsko rješenje socijalnog preduzetništva, u vidu Zakona o socijalnom preduzetništvu.
“Tako bi ova preduzeća mogla da ostvare kapacitete profitabilnosti kao svuda u Evropi, što danas nije slučaj u Srbiji i kako bi se kategorija nezaposlenih sa invalididetom, na adekvatan način uključila u ove procese”, precizirao je Gračanac u izjavi za Tanjug.
Prema njegovim riječima, socijalno preduzetništvo postoji samo u formi pojedinačnih inicijativa, kojima se rješavaju problemi nezaposlenosti i socijalne izopštenosti, mada bi moglo da ima mnogo značajniju ulogu u stvaranju novih radnih mjesta.
Gračanac je predočio da postojeći pravni okvir ne prepoznaje organizacije koje bi striktno odgovarale definiciji socijalnog preduzeća.
Identifikovano je šest tipova organizacija koje približno odgovaraju konceptu socijalnog preduzeća -udruženja građana, zadruge, stručna preduzeća za zapošljavanje lica sa invaliditetom, zavisna spin-off preduzeća čiji su osnivači udruženja građana, poslovni inkubatori i agencije za razvoj MSP.
Poslije donošenja zakonske regulative, biće neophodna i saradnja sa zemljama u kojima su takve aktivnosti razvijene, kao što je slučaj sa Italijom, istakao je on.
Istraživanje u okviru projekta “Ekonomski uticaj socijalnih preduzeća”, koji je podržala EU, pokazalo je da u Srbiji radi 1.196 socijalnih preduzeća, sa 10.326 zaposlenih, od kojih su dve trećine zadruge. Ta preduzeća su u Srbiji ostvarila doprinose sa 0,2 odsto bruto domaćem proizvodu (BDP).
Gračanac smatra da je potrebno usmjeriti razvoj cjelokupnog sektora preduzetništva, kako bi ono imalo što bolji socijalni uticaj.
On je naveo primjer da osobe iz ranjivih kategorija, čine samo 16,8 odsto zaposlenih u socijalnim preduzećima.
Najveći potencijal za to imaju preduzeća za zapošljavanje osoba sa invaliditetom, uz subvencije države. Zadruge su najbrojnije, ali nemaju izraženu socijalnu funkciju, dok udruženja građanja nisu značajni poslodavci, već im je glavni doprinos transfer prihoda u socijalne svrhe, kazao je Gračanac.
S druge strane, izdvojena preduzeća, koja osnivaju građani mogla bi da osiguraju značajnu ulogu, ali ih nema dovoljno. Istraživanje je pokazalo da su oblasti u kojima posluju socijalna preduzeća raznovrsne.
Jedno od takvih je i prvo socijalno ekološko preduzeće u Srbiji “Eko BaG” , koje se bavi reciklažom banera, posluje u Beogradu i zapošljava žene starije od 50 godina.
Prema riječima predsjednice udruženja Ivanke Stamenović, od recikliranih proizvoda prave se predmeti atraktivnog i modernog dizajna, kao što su konferencijske i modne torbe, fascikle, razne futrole, novčanici i slično. Uspjeli su da uspostave dobru saradnju sa kompanijama koje se na taj način reklamiraju, kao i sa javnim sektorom.
Firma je učesvovala na sajmovima u Italiji, Francuskoj, Njemačkoj i Sloveniji gde su njeni proizvodi dobro prihvaćeni. Stamenovićeva je istakla da većina preduzeća koja se reklamiraju preko banera, ne poštuju zakon o odlaganju otpada, a kada bi se on poštovao, finansijska situacija firme bi se poboljšala.
Firma planira proširenje i osnivanje novih socijalnih preduzeća koja će se baviti proizvodnjom predmeta koji će biti primenjivani i korišćeni na njihovim proizvodima.
Žene starije od 50 godina zapošljava i socijalno preduzeće “Daj Daj” koje se bavi proizvodnjom trajnih pelena od bambus vlakana, koje se peru.
Rukovodilac firme Sonja Dakić kaže da trenutno imaju tri stalno zaposlene osobe i dve – tri koje angažuju po potrebi. Do sada su radili samo na domaćem tržištu, ali sada planiraju i plasman na tržišta bivših jugoslovenskih republika i EU.
Od 2012. godine, naši proizvodi nose Eko znak Republike Srbije, kao jedini tekstilni proizvod u zemlji sa tim obeležjem i drugo preduzeće koje ga ima, navodi Dakićeva.
Ona je predočila da su njihove pelene zdravije za djecu, ekonomičnije i čistije za okolinu, jer jedna beba iza sebe ostavi jednu tonu prljavih pelena, koje su u Srbiji na drugom mjestu po količini otpada na deponijama, odmah iza plastičnih flaša i kesa. Umjesto toga dovoljno je 20 eko pelena za jednu bebu. Tanjug