BRISEL, Prije skoro dvije decenije zvanično je puštena u promet jedinstvena evropska valuta evro i skoro 300 miliona ljudi u 11 od 15 zemalja EU dobilo je istu valutu prvi put još od vremena Rimskog carstva. Banke su počele da posluju s evrom tri godine kasnije.
Kao tinejdžer u “raljama” adolescencije, evro je upadao iz krize u krizu poslednjih godina, ali je ipak uspio da zadobije čvrstu podršku širom evrozone, naročito među novom generacijom mladih ljudi koji nisu ni koristili prethodne nacionalne valute svojih zemalja.
Evro je uveden u januaru 1999. godine, i prvobitno je postojao samo kao virtuelna valuta u računovodstvenim i finansijskim transakcijama. Od 1. januara 2001. godine u opticaj ulaze novčanice i kovanice evra.
Grafički simbol evra “€” izveden je iz grčkog slova epsilon i označava prvo slovo riječi Evropa, a dvije paralelne linije trebalo bi da simbolizuju stabilnost jedinstvenog evropskog novca.
Kovanice u svim zemljama imaju isto lice, ali je naličje dizajnirano u svakoj zemlji drugačije. Tako se na primjer Austrija opredijelila za Mocarta, a Irska za keltsku harfu.
Sa druge strane, papirne novčanice evra nikada ne prikazuju ljude ili stvarna mjesta, već samo ilustracije fiktivne arhitekture.
Uvođenje evra nije rezultiralo ljubavlju na prvi pogled, jer su ga mnogi građani doživjeli kao prelazak na nepoželjna poskupljenja.
U Njemačkoj, novoj valuti je dat nadimak “teuro”, nastao spajanjem njemačke riječi “tojer (teuer) – skupo” i evra.
Takav stav prema evru je, međutim, vremenom splasnuo, zahvaljujući lakoći putovanja i prekograničnog poslovanja, i odsustvu brige o fluktuaciji kurseva. Telegraf Biznis