BIJELJINA, U postupku preuzimanja na isplatu prijeratnih korisnika prava na penziju kod Federalnog zavoda PIO/MIO dešavaju se neshvatljive stvari, kao što su da se umrlom licu prizna pravo povratka na isplatu, a mnogim živima ne, kažu u Fondu PIO Republike Srpske.
“Osim sporosti u rješavanju zahtjeva, teških, gotovo nemogućih uslova za ponovno priznavanje prava, obilja dokumentacije koja se traži od podnosilaca, ćutanja administracije i slično, dogodilo se da je Milošu Čoloviću iz Nevesinja, povratniku iz Republike Srpske u Mostar, Federaciju BiH /FBiH/, rođenom 1926. godine, rješenjem Federalnog zavoda priznato pravo na isplatu, ali tek šest mjeseci nakon njegove smrti”, navodi se u saopštenju.
U Fondu pojašnjavaju da je Miloš Čolović zahtjev za povratak na isplatu kod Federalnog zavoda PIO/MIO podnio 28. oktobra 2013. godine, a to pravo priznato mu je rješenjem od 11. decembra 2014, odnosno 13 i po mjeseci nakon podnošenja zahtjeva.
Iz Fonda PIO navode da je ovaj korisnik umro 29. juna 2014. godine, šest mjeseci prije nego što mu je priznato to pravo, za koje se mukotrpno borio.
“Znači li to da se živi korisnici teško ili gotovo nikako ne mogu vratiti na isplatu kod Federalnog zavoda, a preminuli mogu? Možda je riječ o pojedinačnoj administrativnoj greški?”, pitaju iz Fonda PIO Republike Srpske.
Od februara 2013. godine, kada je prema Zakonu o izmjenama i dopunama Zakona o PIO FBiH, počeo postupak preuzimanja prijeratnih korisnika prava na penziju, koji su to pravo do 30. aprila 1992. godine ostvarili na području sadašnje FBiH /kod bivšeg Društvenog fonda PIOBiH/, do kraja 2014. godine Federalni zavod je od Fonda PIO Republike Srpske preuzeo ukupno tek 226 penzionera.
Najviše penzionera koji su vraćeni na Zavod PIO/MIO FBiH je sa područja Mostara, i to 85, Bihaća 47, potom iz Zenice 32, Sarajeva 27, Tuzle 12, Travnika 10, Livna sedam, Orašja četiri i Goražda dva.
“Premalo za skoro dvije godine, koliko traje taj proces”, konstatuju u Fondu PIO Srpske.
Samo u 2014. godini broj ovih prijeratnih korisnika, usljed smrti, manji je za 1.513, a od 31. decembra 2010. do 31. decembra 2014. godine manji je za 6.152.
Riječ je o generaciji starijih ljudi, kojih je 2005. godine, kada je pokrenut sudski spor između Fonda PIO i Federalnog zavoda bilo 38.500. Od tog broja danas su živa 19.572.
Za isplatu njihovih penzija sada je na mjesečnom nivou potrebno 6,6 miliona KM, a ranije i mnogo više.
Od aprila 2005. godine do kraja 2014. za isplatu penzija korisnika koji su pravo ostvarili na području sadašnje FBiH Fond PIO je izdvojio 908 miliona KM.
U Fondu PIO Srpske podsjećaju da je proces povratka na isplatu kod Federalnog zavoda PIO/MIO počeo na osnovu presude Evropskog suda za ljudska prava u Strazburu u predmetu “Šekerović i Pašalić protiv BiH”, od marta 2011. godine, kojom je FBiH naloženo da otkloni izvore diskriminacije i promijeni penzijsko zakonodavstvo tako da omogući povratak na isplatu kod Federalnog zavoda PIO/MIO povratnicima iz Srpske u FBiH.
Nakon 16 mjeseci odugovlačenja, kažu u Fondu PIO Srpske, i nakon tri prijave, koje su zbog neprovođenja presude “Šekerović i Pašalić protiv BiH”, Komitetu za nadgledanje provođenja presuda suda u Strazburu podnijeli Fond PIO i republičko Udruženje penzionera, u junu 2012. godine donesen je Zakon o izmjenama i dopunama Zakona o PIO FBiH.
Potom je, u oktobru 2012. godine donesen Pravilnik o ostvarivanju prava iz člana 141a Zakona o PIO FBiH, nakon čega Federalni zavod u februaru 2013. godine počinje sa preuzimanjem na isplatu prijeratnih korisnika prava na penziju, ali samo povratnika, koji su se u statusu raseljenih iz Republike Srpske vratili u FBiH, dok je ostalima, poput izbjeglim u Srbiju ili druge zemlje, u periodu rata u BiH 1992-1995. godine ovim propisom onemogućen povratak na isplatu.
To je u Republici Srpskoj ocijenjeno kao dodatni vid diskriminacije, što je još više zakomlikovalo proces povratka na isplatu, a što je i Evropska komisija za borbu protiv netolerancije i rasizma Savjeta Evrope ocijenila kao nedovoljno i loše rješenje koje se dodatno mora mijenjati. Srna
