BEOGRAD, U 14 slobodnih zona u Srbiji godišnje se realizuje promet od oko pet milijardi evra. Taj podatak je, smatra predsjednik Grupacije slobodnih zona i carinskih skladišta Srbije Dragan Kostić, dokaz da je razvoj slobodnih zona doživio pravi bum u Srbiji i da treba da se razmišlja o tome kako da se to stanje zadrži i unaprijedi.
– Slobodne zone Srbije su svake godine dodavale po milijardu evra obrta i pola od toga u izvozu – objasnio je Kostić.
– Trenutno imamo pet milijardi evra obrta kapitala u slobodnim zonama i polovina od toga je izvoz iz slobodnih zona Srbije. Razmatraćemo i dalje aktivnosti, a naročito u smislu novog carinskog zakona i pripreme Srbije za ulazak u EU. Suština je da treba da budemo konkurentni u odnosu na slobodone zone u okruženju, a pre svega na one u Makedoniji i Turskoj, koje trenutno imaju bolje pogodnosti nego mi.- kaže on.
Sekretar Udruženja za trgovinu u Privrednoj komori Srbije Žarko Malinović objašnjava da su slobodne zone veoma značajne za privlačenje investicija u Srbiju, dodajući da je Srbija ubjedljivo najviše uradila na poslovanju slobodnih zona u proteklim godinama.
Osnovna ideja koncepta slobodnih zona je obezbeđenje najpovoljnijih uslova za poslovanje u cilju privlačenja direktnih investicija, uvođenje novih tehnologija, povećanje izvoza i uposlenosti. Za razliku od direktni državnih subvencija za otvaranje novih radnih mjesta, investitori te povlastice u slobodnim zonoma koriste nakon početka poslovanja, i to im je dodatni motiv da ih koriste.
Inače, Srbija je sa zakašnjenjem od najmanje tri decenije prihvatila osnivanje slobodnih zona jer se zapravo protivila odobravanju olakšica investitorima, koje zone čine privlačnim za ulaganje.
Zakonom o slobodnim zonama iz 2006. godine konačno je odlučeno da se omogući kompanijama da na određenom prostoru proizvode, ne plaćaju carine i porez na dodatu vrijednost na uvezenu opremu i repromaterijal, ali ni na usluge i energente, a imaju i pojednostavljenu carinsku proceduru. Uslov je da investicija bude najmanje tri miliona evra, od čega milion mora biti investiran tokom prve godine. Proizvedena roba u zonama sada je prije svega namjenjena izvozu.
Strane investitore u slobodne zone privlači i mogućnost da izvezu proizvedenu robu u Rusiju, Tursku, Bjelorusiju i Kazahstan jer Srbija s tim državama ima potpisane sporazume o slobodnoj trgovini. Ocjene mnogih stranih država, čije su kompanije već nekoliko godina u Srbiji, jeste da naše slobodne zone nude najpovoljnije uslove u regionu.
Ulaskom u Evropsku uniju, u kojoj ima više od 50 slobodnih zona, Srbija bi morala da ukine povlastice koje u njima sada imaju investitori, ali će nastojati da postigne dogovor da bi ih zadržala jer su joj investicije i investitori preko potrebni za privredni oporavak. Pošto je doprinos 14 slobodnih zona u Srbiji ogroman – jer je godišnji promet od pet milijardi evra i te kako bitan za Srbiju – ona mora narednih godina imati spremnu strategiju za vrijeme kada će postati članica EU da bi zadržala povlastice za investitore.
Uostalom, Srbija ima i primjer iz EU jer je Poljska postala njena članica još 2004. godine, ali je uspjela da u pregovorima s briselskom administracijom dobije pravo da svoje zone zadrži sve do kraja prošle godine, odnosno 12 godina nakon zvaničnog učlanjenja u evropsku porodicu.
U Srbiji ima 14 slobodnih zona: „Pirot”, „Zrenjanin”, „Subotica”, „Novi Sad”, „Kragujevac”, „Šabac”, „Užice”, „Smederevo”, „Kruševac”, „Svilajnac”, „Apatin”, „Vranje”, „Priboj” i „Beograd”.
Za sada nije u planu proširenje slobodnih zona, mada je bilo najavljivano da će je dobiti i Pančevo, u kojoj bi radili Rafinerija, „Azotara” i „Petrohemija”, ali njihov konačni status još uvijek nije rješen niti su dobile strateškog partnera. Mnoge opštine posljednjih godina donose odluke kojima investitorima iz svojih lokalnih samouprava odobravaju korišćenje najbližih slobodnih zona da bi im profit bio veći. Dnevnik
