PARIZ, Razlike između Francuske i Njemačke po pitanju rješavanja krize u evrozoni sve su očiglednije.
Zvanični Pariz više od Berlina insistira na bankarskoj reformi i paketu pomoći za Španiju.
Njemačka kancelarka Angela Merkel i predsjednik Francuske Fransoa Oland imaće priliku da te razlike premoste kada se danas budu sastali i jugozapadnom njemačkom gradu Ludvigsburgu povodom obilježavanja 50-godišnjice obraćanja francuskog predsjednika Šarla De Gola njemačkoj omladini, javila je francuska novinska agencija AFP.
Iako je sastanak najvećim dijelom ceremonijalan, zvaničnici navode da će Merkelova i Oland razgovarati i o zajedničkoj evropskoj bankarskoj superviziji.
Budući da je njemačko-francusko partnerstvo pokretač evropske integracije, neslaganja Berlina i Pariza onemogućavaju donošenje uvjerljivog rješenja za krizu u evrozoni.
Razlike u mišljenjima oko bankarske supervizije isplivale su na površinu poslije sastanka ministara finansija evrozone na Kipru prošlog vikenda.
Njemački ministar finansija Volfgang Šojble je tada rekao da je savršeno jasno da ciljni datum za pokretanje supervizije, predviđen za 1. januar 2013, nije ostvariv.
“Neće biti moguće ostvariti to 1. januara”, naveo je Šojble, dodajući da “nije vrijedno ni raspravljati o tome”.
Njegov francuski kolega Pjer Moskovisi je, pak, odgovorio da je “gubljenje vremena odugovlačenjem, greška”.
Da bi prekinuli opasnu vezu između banaka i javnog duga, lideri Evropske unije (EU) su se u junu dogovorili da novom fondu za spas, Evropskom stabilizacionom mehanizmu (ESM) omoguće da dokapitalizuje banke direktno, umjesto da, kao ranije, pomoć bude isporučena preko vlada, čime se uvećava dužnički teret država.
Lideri su formiranje fonda povezali sa uspostavljanjem zajedničkog bankarskog nadzora, koji je trebalo da stupi na snagu početkom 2013.
Njemačka i Francuska, međutim, ne dijele mišljenje na temu toga šta sve bankarska supervizija treba da povlači, iako se slažu da taj posao treba da obavlja Evropska centralna banka (ECB).
Berlin smatra da u nadzor treba da budu uključene samo velike banke, čiji bi bankrot imao uticaj na cjelokupnu evrozonu, dok Pariz želi da ECB nadzire svih 6.000 banaka u monetarnoj uniji.
Razmimoilaženja oko drugih tema, kao što je pomoć za Španiju, takođe su sve očiglednija. Mada je Oland javno priznao da vlada u Madridu ima pravo da samostalno odluči da li će i kada zatražiti pomoć EU i ECB, izgleda da francuski zvaničnici ne dijele to mišljenje.
“Bilo bi bolje kada bi Španija zatražila pomoć, svi znaju da joj je potrebna”, rekao je nedavno francuski zvaničnik koji je želio da ostane anoniman.
Španski zvaničnici, međutim, ukazuju da će radije nastaviti sa trenutnim mjerama smanjenja javnog deficita i strukturnim reformama, u nadi da će se troškovi zaduživanja Madrida spustiti u mjeri dovoljnoj da se izbjegne traženje pomoći.
To je strategija koju podržava vlada u Berlinu.
“Paket finansijske pomoći je teška artiljerija, koja povlači brojne uslove i intervenciju ‘trojke'”, odnosno EU, ECB i Međunarodnog monetarnog fonda, izjavio je neimenovani njemački zvaničnik.
“To nije korak koji treba shvatati olako i namijenjen je zemljama koje više ne mogu da se finansiraju na tržištima, što trenutno nije šlucaj u Španiji”, naveo je taj zvaničnik Berlina.
Koliko u četvrtak vlada Španije obavila uspješnu aukciju obveznica. Njemački zvaničnici su u više navrata ponovili da je za rješenje krize u evrozoni potrebno vrijeme. No, Oland je apelovao da na sljedećem samitu EU u oktobru, budu donijete odluke koje bi pomogle u vraćanju povjerenja i podsticanju privrednog rasta u najvećoj regionalnoj integraciji na svijetu. Tanjug
