BANJALUKA – Zakonska obaveza opština i gradova u Republici Srpskoj da u svojoj upravi imaju maksimalno tri stalno zaposlena službenika na 1.000 stanovnika uskoro više neće važiti.
Radna grupa koja priprema izmjene i dopune Zakona o lokalnoj samoupravi RS, prema saznanjima portala Srpskainfo, prihvatila je inicijativu Sindikata uprave RS da ta zakonska odredba bude izbrisana.
To je potvrdio i Božo Marić, predsjednik navedene sindikalne organizacije, koji tvrdi da takva obaveza, kao izvor prava, ne postoji nigdje u zakonodavstvu u Evropi. Marić objašnjava da se pomenuto ograničenje kosi sa pravima koja su propisana Evropskom poveljom o lokalnim zajednicama.
„Lokalna zajednica ima apsolutnu autonomiju da, u skladu sa svojim finansijskim mogućnostima, određuje broj zaposlenih, kreira uopšte rad aparata lokalne zajednice. Na sastanku s premijerom Radovanom Viškovićem najavili smo da ćemo kroz radnu grupu, u kojoj učestvuju naši predstavnici, tražiti da se izbriše taj član. U međuvremenu sam razgovarao s određenim brojem načelnika i gradonačelnika, kroz Savez opština i gradova RS, mislim da će i oni podržati našu inicijativu. To znači da će izmjene zakona u Narodnu skupštinu ići bez člana 69“, kaže Marić.
Prema njegovim riječima, ovo pitanje je trenutno goruće u oko 80 odsto lokalnih zajednica u Republici Srpskoj, gdje su ljudi uplašeni da bi mogli da ostanu bez posla.
„Ako ćemo normativno određivati broj zaposlenih, onda normativi moraju postojati svuda. Onda bismo morali reći da je dozvoljen toliki broj ljekara ili policajaca na broj stanovnika. Ako je riječ o sistemu normiranja, to ćemo urediti tek kada, u procesu reforme, dođemo u oblast analitičke procjene svakog radnog mjesta u javnom sektoru. Tada ćemo tek moći te stvari da uredimo, koliko na primjer normativac u Jezeru ima poslova, a koliko u Banjaluci. Ili u Vladi RS i u nekoj agenciji“, ilustruje Marić.
Funkcioneri se ne broje
Maksimalan broj zaposlenih na neodređeno vrijeme u gradskoj, odnosno opštinskoj upravi, uključujući i zaposlene u stručnoj službi skupštine, ne može biti veći od tri zaposlena na 1.000 stanovnika na području jedinice lokalne samouprave prema rezultatima posljednjeg popisa stanovništva, navodi se u članu 67 sadašnjeg zakona.
Maksimalan broj zaposlenih, uključujući i zaposlene u stručnoj službi Skupštine grada, koji u svom sastavu ima više opština, ne može biti veći od jednog zaposlenog na 1.000 stanovnika na području svih jedinica lokalne samouprave koje su u sastavu grada.
Zaposleni su službenici i namještenici, ne uključujući funkcionere jedinice lokalne samouprave i zaposlene koji obavljaju poslove u oblasti zaštite od požara.
Od ovog ograničenja su izuzete samo opštine koje imaju do 5.000 stanovnika.
Podsjećamo, iako se radi o zakonskoj obavezi, njeno stupanje na snagu je nekoliko puta prolongirano, jer je postalo očigledno da većina opština i gradova ima više zaposlenih nego što zakon propisuje. Bez obzira na to, ostaje činjenica da je brisanje ove odredbe javno nepopularno, naročito ako imamo u vidu masovna zapošljavanja u javnom sektoru (pa i u lokalnim zajednicama), naročito pred izbore.
Na pitanje da li je prihvatljivo ostaviti opštinama i gradovima da sami određuju koliko im treba zaposlenih, Marić kaže da treba utvrditi drugačije kriterijume „ukoliko kao društvo još nismo sazreli da domaćinskim načinom vodimo lokalnu zajednicu“.
„Možemo da propišemo neke druge kriterijume u saglasnosti sa odlukom o kategorizaciji lokalnih zajednica, u zavisnosti da li se radi o izrazito nerazvijenoj, nerazvijenoj, srednje razvijenoj, razvijenoj ili izrazito razvijenoj lokalnoj zajednici. Istovremeno, moramo da vodimo računa i o demografskoj slici u RS i biti svjesni da niko neće u maloj lokalnoj zajednici za male pare da bude sekretar ili slično. Svi bježe u regionalne centre. Gradonačelnike posmatram kao političare, da li će se oni početi odgovorno ponašati prema javnim sredstvima. To je pitanje za širu analizu, kako se ponašaju izabrana i imenovana lica koja upravljaju javnim novcem“, zaključuje Marić. Srpskainfo
