ZRENJANIN, Zrenjaninskim privrednicima ne odgovaraju dobre zarade radnika koje nemačka kompanija “Drekslmajer” daje svojim zaposlenima.
Tvrde da ih zbog toga radnici masovno napuštaju pa se dešava da bukvalno preko noći ostaju bez čitave smjene.
Direktor njemačke kompanije “Drekslmajer” Mihael Vagner objašnjava da je upoznat s problemom zrenjaninskih privrednika jer mu se njih nekoliko javljalo, ali da je u tu fabriku, koja već zapošljava 5.000 ljudi, uvijek dobrodošao kvalitetan radnik.
Uz to, napominje, tržište rada je slobodno i svaki radnik može da ide tamo gdje smatra da mu je bolje.
Po ocjeni Zrenjaninskog socijalnog foruma, pojedini zrenjaninski preduzetnici negoduju zbog visine zarada koje radnicima isplaćuju Nijemci, i navode da ih zbog većih plata napušta sve veći broj zaposlenih.
Tvrdi da, s obzirom na uslove i intenzitet rada, plate u “Drekslmajeru” nisu uopšte visoke, nego su plate u drugim preduzećima “skandalozno niske”.
Tačno je da je “Dreksmajer” dobio državne subvencije za radna mjesta, kao što su ih dobili i mnogi drugi strani investitori koji su ovde došli od 2006. godine, ali iz Vladine Uredbe jasno je da država njima garantuje minimalnu zaradu plus 20 odsto.
Sve što od kompanije radnici “dobiju” pride, ide iz džepa gazde. Dakle, mogu i strane kompanije, kao što to čine mnoge naše, da radnicima isplaćuju minimalnu zaradu i 20 procenata više od toga, ali se dio njih odlučuje da visokim platama dođe do kvalitetnih radnika.
Pošto se priča o visini plata u svakom mjestu brzo širi, dobri i kvalitetni radnici zarad punijeg džepa prelaze na druga radna mjesta jer je prošlo vrijeme vezivanja za samo jednu firmu, a pogotovo za one koje su bile državne.
Minimalna zarada, na koju se najčešće odlučuju naši poslodavci, a koju prima oko 350.000 radnika u Srbiji, trebalo bi da bude izuzetak, nikako ne smije biti pravilo, ali većina gazda ga primenjuje i svojim radnicima mjesečno, od početka ove godine, isplaćuje 24.822 dinara.
Jasno je da se s 24.822 dinara ne može sastaviti početak i kraj mjeseca. Jer, činjenica je da čak ni povećanje minimalne cijene rada od oko deset odsto u ovoj godini ni blizu ne može pokriti ni troškove minimalne potrošačke korpe, a kamoli prosječne od oko 70.000 dinara. Drugim riječima, minimalac pokriva tek oko 65 odsto minimalne potrošačke korpe, što je pokazatelj životnog standarda velikoj broja radnika koji ga primaju.
Zrenjaninski privrednici tvrde da njima ne smetaju veće plate u nekim, pogotovo, stranim kompanijama, već činjenica da one u Srbiji posluju uz državne subvencije za svako radno mjesto.
To ih, kako tvrde, čini privilegovanim u odnosu na domaće privrednike koji od države ništa ne dobijaju, a svakog mjeseca treba da plate zaposlene.
Kada je već tako, onda računica domaćih privrednika koji posluju bez subvencija pokazuje da radnici nikako ne mogu dobiti platu koju im isplaćuju strane kompanije. Dnevnik
