BEOGRAD, Iako se probija na tržišta Evropske unije i Rusije, namještaj iz Srbije još nije postao i srpski brend prepoznatljiv po kvalitetu i dizajnu.
Za proizvode iz Srbije, uglavnom od masiva, najviše su zainteresovani region, Njemačka, Austrija, Mađarska.
Dok kupac u Srbiji, čija je dnevna soba u prosjeku 16 kvadrata, gleda da li se trosjed razvlači i koliko košta, njemački, koji živi i dvostruko većem prostoru, traži kvalitet, dizajn i udobnost. Zato je put garniture proizvedene u Srbiji do kuće u Njemačkoj dug i skup.
“Moraju da se ispune njihovi standardi u konstrukcijskom smislu, znači standardi – koje drvo, koje suvoće, koji materijali, da li su vodopropustivi, da li su zapaljivi. On vam da jedan domaći zadatak i kaže ovako mora da bude. Sve to više košta, ali naravno da se isplati“, kaže Zoran Vukelić iz fabrike namještaja “Ekstraform” za RTS.
A dok se ne isplati, proizvođači u Srbiji moraju skupo da plate troškove transporta, uvozne štofove, nekada i upošljavanje stranih dizajnera.
“Mi i kada imamo identičan kvalitet kao italijanske kolege, moramo nažalost uvek da budemo jeftiniji, jer kada jedan Nemac hoće da kupi nameštaj iz Srbije, on očekuje da bude vrlo jeftin, a ako mora da plati nešto više, onda bi se pre odlučio za nešto iz Italije“, navodi Živorad Jovović iz fabrike namještaja “Atlas”.
“Jedna od prepreka koja nama koči tu priču je to što nismo u Evropskoj uniji. Jer nas dosta usporava u odnosu na našu konkurenciju koju imamo, dodatna papirologija“, ističe Vukelić.
Preplavljeno namještajem iz Kine, evropsko tržište ponovo traži kvalitet. To je, smatraju lovci na namještaj, idealna prilika za proizvođače iz Srbije.
“U Nemačkoj je sedeći deo na sofi drugačiji, tvrđi i čvršći, drveni nameštaj je prefinjeniji sa više detalja. Zato treba otići tamo, razumeti tržište i onda napraviti proizvod koji oni žele da kupe“, objašnjava Džef Baron, zastupnik inostranih kupaca.
“Srpski proizvođač ispunjava kriterijume kvaliteta kada radi za standarde u Evropi. Ispunjava po kriterijumu cene kada je u pitanju masivno drvo, dok recimo samu ivericu i melaminske folije ne ispunjava niti cenom niti kvalitetom“, napominje Leo Palada, zastupnik inostranih kupaca.
Problem je što i dalje Srbija više izvozi poluproizvode koje stranci prerađuju i prodaju nekoliko puta skuplje.
“U masovnoj proizvodnji jeftinog nameštaja ne možemo da se takmičimo sa svetski poznatim firmama. Upravo izazov i naša konkurentnost i prednost treba da bude u našem dizajnu, treba da bude u našem proizvodu. Moramo da prodamo kompletan proizvod”, smatra Ješa Erčić iz sektora drvne industrije Privredne komore Srbije.
A kada i napravi kompletan proizvod, Srbija mora svijetu i da ga pokaže, zato upućeni savjetuju proizvođače da što više izlažu na svjetskim sajmovima. RTS
