– Projekat gradnje vodenog parka mijenjan po usmenim nalozima tadašnjeg gradonačelnika Dragoljuba Davidovića
– Upravni odbor „Aquane“ nikada nije razmatrao povećanje ugovorene vrijednosti radova od pet miliona KM
– Sajić: Žalićemo se jer smatramo da smo u pravu
– Dimitrijević: Ne komentarišem presude
BANJALUKA – Banjalučka „Aquana“ uložiće žalbu na presudu prema kojoj italijanskoj firmi „Atzwanger“ mora da isplati 100.000 KM plus zatezne kamate. Žalba će biti uložena i na oborenu protivtužbu kojom je ovo javno preduzeće zbog probijanja rokova od Italijana zahtijevalo isplatu oko 145.000 KM, saznaje portal CAPITAL.
Iako je veći dio potraživanja Italijana u iznosu od 1,4 miliona KM Okružni privredni sud u Banjaluci proglasio neosnovanim, u „Aquani“ smatraju da ni presuđenih 100.000 KM ne bi trebalo da plate.
„Izjavićemo žalbu i na usvojeni tužbeni zahtjev, ali i na odbijenu protivtužbu. Smatramo da nije trebalo sve od iznosa od 100.000 KM biti usvojeno. Što se tiče protivtužbe, žalićemo se jer smatramo da smo u pravu“, kazao je danas za CAPITAL advokat „Aquane“ Aleksandar Sajić.
S druge strane u italijanskoj firmi „Atzwanger“, koja je još 2010. godine tužila „Aquanu“ tražeći odštetu od 2,2 miliona maraka plus zatezne kamate zbog nepredviđenih dodatnih radova u vrijeme gradnje vodenog parka, a koji im nisu plaćeni, još ćute.
Advokat ove firme Stevan Dimitrijević kratko je za CAPITAL poručio da ne komentariše presude pa tako nije želio ni da otkrije slijedi li i žalba Italijana.
Presuda otkrila malverzacije tokom gradnje
U presudi banjalučkog Okružnog privrednog suda koja je u posjedu naše redakcije, navodi se da je projekat gradnje, vrijedan pet miliona evra, mijenjan odmah na početku radova, bez potpisanog aneksa. Izmjene su uslijedile nakon zaključenja ugovora i posljedica su, kako je navedeno, usmenih naloga i usmenih dogovora.
“Dati nalozi nisu dolazili neposredno od tadašnjeg direktora tužene, već od tadašnjeg gradnačelnika Dragoljuba Davidovića. Predmetne izmjene predstavljaju dodatne radove po brojnim stavkama, izmjena na fasadi, bazenu, tribinama, sportskim terenima. U toku sastanaka sačinjeni su i audio zapisi”, naveli su predstavnici italijanske firme.
Međutim, iz izvještaja nadzornog tima “Reconsult” iz Laktaša navodi se da su Italijani, bez obzira na njihova upozorenja, kršili ugovorena i dogovorena pravila ne poštujući autoritet nadzora, a samim tim ni investitora.
Preciznije, Italijani nisu mogli da pristanu na izmjene projekta na osnovu naloga gradonačelnika, jer on i nije bio ugovorna strana. Prema Zakonu o obligacionim odnosima, italijanska firma morala je da ima pismena odobrenja investitora za izmjene, ali Upravni odbor “Aquane” nikada nije razmatrao povećanje troškova. Takođe, „Atzwanger“ i “Aquana” su bile u poslovnom odnosu na osnovu ugovora sa klauzulom “ključ u ruke”.
“Nesporno je da su parnične strane bile u poslovnom odnosu na osnovu ugovora o građenju koji je zaključen 20. decembra 2005. godine. Ako naknadne radove nije odobrio naručilac u pismenom obliku, izvođač ne može zahtijevati isplatu cijene radova izvršenu bez potrebne saglasnosti”, navodi se u presudi.
Istovremeno, “Aquana” nije ispoštovala ugovor koji se odnosio na poluotvorenu garažu kojim je predviđeno da priznaje troškove izvođenja svih poslova do puštanja u rad u neto iznosu 581.455. Prevod fakture je ovom javnom preduzeću proslijeđen 22. septembra 2008. godine i, iako je uplata trebalo da bude u roku od 108 dana, novac je na računu Italijana bio tek u junu 2009. godine.
“Aquana” nije na vrijeme spomenula naplatu probijanja rokova
Sud je odbio kontratužbu “Aquane” koja je zbog probijenih rokova gradnje tražila 145.000 KM sa zakonskom zateznom kamatom „jer ‘Aquana’ nije na vrijeme zadržala pravo na ugovorenu kaznu“.
“Primopredaja radova bila je 5. juna 2007. godine, a tuženi nije saopštio tužiocu da zadržava pravo na isplatu ugovorene kazne i izgubio je to svoje pravo, jer je saopštenje bez odlaganja pretpostavka ostvarenja prava na isplatu ugovorene kazne”, navodi se u presudi.
Podzemne vode kao nepredviđeni radovi
„Aquanu“ su polovinom jula 2005. godine osnovali grad Banjaluka i „Atzwanger“ koji je i gradio vodeni park. Grad je 2008. kupio udio italijanske firme i postao stoodstotni vlasnik, a u „Atzwanger“ je 2010. godine podnio tužbu tražeći 2,2 miliona KM za dodatne radove.
Italijani su u tužbi naveli da su ugovorom o građenju bili obavezani da izgrade vodeni park po sistemu „ključ u ruke” i da je „Aquana“ za te radove trebalo da im platiti pet miliona evra, što je i ispunila.
Međutim, isticali su da je u toku radova projekat promijenjen zbog „otkrivanja podzemnih voda kao i zbog izričitog zahtjeva „Akvane“ i Nadzornog odbora koji su u toku izvođenja radova mijenjali strukturu pojedinih radova, kao i zbog tehničkih nedostataka u izvođačkom projektu koji su zahtijevali izmjenu pojedinih radova“.
„Aquana“ je tužbu u potpunosti osporila navodeći da je neprecizna te da italijanska firma nije dostavila nijedan dokaz da su navedeni radovi zaista urađeni i da je za te radove imala pismenu saglasnost ili nalog tuženog odnosno nadzornog organa. Takođe, preduzeće je navelo da je postojao nalaz geomehaničkog ispitivanja te da su netačni navodi da je pojava podzemnih voda u toku izvođenja radova vanredni događaj.
U kontratužbi „Aquane“ navedeno je da „Atzwanger“ radove nije završio u skladu sa rokom predviđenim u ugovoru.
CAPITAL: Žana Gauk
