BEOGRAD, Vikend u Srbiji neće biti jeftin poput paket-aranžmana za evropske gradove sve dok hoteli ne budu puni, a turistička mjesta ne produže sezonu na godinu.
Izuzetno pristupačne cijene paket-aranžmana za evropske metropole koji u 6.000 dinara uključuju autobuski prevoz, dva noćenja i besplatno razgledanje grada ponovo otvaraju pitanje zašto je vikend u Srbiji skuplji od četiri dana u Budimpešti, Beču, Veneciji, Milanu ili Pragu?
“Mnogi su primjetili da hotelijeri na popularnim destinacijama “ne pucaju od ljubaznosti” i ne trče oko gostiju”, kaže Aleksandar Seničić, direktor Nacionalne asocijacije turističkih agencija JUTA. “Razlog je što su njihovi hoteli popunjeni 360 dana godišnje, pa i ako neko ne želi da se vrati u taj grad – uvijek će doći neko drugi. Dakle, kada naša turistička mjesta budu radila cijele godine i cijene će biti niže. Što je na nekoj destinaciji više turista i cijene su sve povoljnije”, kaže Seničić
Naša turistička mjesta rade samo sto dana godišnje, pa kada se zarada podijeli sa troškovima – cijena mora da bude nerealno visoka. Kada je neki hotel pun bar deset mjeseci godišnje, od zarade u visokoj sezoni pokrio bi se trošak tokom “mršavih” mjeseci. Drugi problem cjenovne politike u Srbiji su vlasnici hotela.
“Vlasnici hotela, koji su rjetko kada iz struke, očekuju da im se zarada vrati za godinu dana”, kaže Georgi Genov, direktor Udruženja hotelijera Srbije HORES.
Prosječna popunjenost hotela je 44 odsto, i to ne zadovoljava ekonomsku opravdanost postojanja objekta. Kada bi spustili cijene, bili bi bolje popunjeni, ali ni tada ne bi bili puni, pošto Srbija ozbiljno pati od “sezonskog sindroma”. Dakle, Venecija i Prag su zanimljivi čitave godine, a mi imamo “dva godišnja doba”, zimu i ljeto.
Genov smatra da bi cijene mogle da budu niže uz dobru volju. Naime, fiksni troškovi hotela su izuzetno visoki. Ukoliko bi se, recimo, PDV tokom vansezone snizio – cijene bi bile niže. Naši hotelijeri moraju da prijave radnike iako imaju potrebu za njima samo četiri mjeseca godišnje.
“Najvažnije je da se shvati da smještaj može da bude i besplatan”, kaže Genov.
Hotelijeri u evropskim metropolama daju noćenje i za 10 evra agencijama, jer ih dotira država. Cilj je dovesti turiste koji moraju da jedu, kupe suvenir, plate kartu u prevozu, popiju kafu… Jedan od načina da se snizi cijena smeštaja je da od svega što se prodaje u Knez Mihailovoj dinar ide u turističku kasu, od koje bi se dotirala noćenja turista koji bi, onda, trošili novac u drugim objektima.
Nažalost, beogradski hoteli važe za jeftinije u Evropi, ali imaju po nekoliko cijena. Jedna se nudi na buking-sajtovima, druga srpskim agencijama, treća stranim korporacijama… Mali hoteli bi uravnotežili tržište, ali ih mi nemamo dovoljno, iako u svijetu čine 97 odsto ukupnog broja svih objekata.
“Mi, kao narod, nismo trgovački raspoloženi”, kaže Genov.
Naši hotelijeri imaju kratkoročnu filozofiju, kao i vlasnici restorana. Njihova logika je da bolje da jednu sobu ili večeru u restoranu papreno naplate, umjesto da imaju 90 odsto punih soba i stolova po bagatelnoj cijeni. Nažalost, kada im taj jedan gost ne dođe, onda su sto ili soba – prazni, pišu Večernje novosti. Večernje novosti
