LOS ANĐELES, Dijamant je ugljikov kristal, kao što je led kristal vode – može se rastopiti u tekuće stanje, a kristalizovani ugljenik, poznat kao dragulj, lakši je od svog tekućeg agregatnog stanja te bi pod određenim uslovima u okeanima tekućeg ugljenika mogli plivati ledeni bregovi dijamanata.
Ta se fantazmagorija odmah stvorila pred očima naučnika nacinalnog laboratorija “Lorens Livermor” (Lawrence Livermore) u Kaliforniji, nakon što su pod 40 miliona atmosfera uspjeli najtvrđi poznati kruti materijal – dijamant, prevesti u tekuće stanje i još izmjeriti okolnosti koje su omogućile tako nešto
Nakon što su uspjeli dijamant da “prevedu” u tekućinu te potom smanje pritisak na otprilike 11 miliona atmmosfera, a temperatura je pritom pala na 50 hiljada stepeni, u tekućem dijamantu počele su se kupiti kristalne naslage.
Kako je pritisak popuštao, temperatura nije padala, a kristalići krutog dijamanta zaplivali su u kapljici tekućeg elementa.
U prirodi se toliki pritisak javlja ispod duboke atmosfere plinskih divovskih planeta kao što su Jupiter, Saturn, Uran i Neptun.
Spektrografske analize pokazale su da se posebno Uran i Neptun “kandiduju” za prostore okeana tekućeg dijamanta, na kojima plove sante ugljenikovog kristala.
Njima su spektrografi izmjerili sastav u kojemu ugljenik učestvuje i sa 10 odsto.
Iako u Mendeljejevoj periodičnoj tablici hemijskih elemenata ugljenik pripada strani na kojoj su metali, on ne pokazuje jednu važnu osobinu: nema magnetizma.
Velika količina tekućeg ugljenika na Uranu i Neptunu zaista bi moglo biti objašnjenje neobično slaboga magnetizma, posebno te dvije planete- objavio je “Diskaveri njuz”.
