BEOGRAD, Podaci o prosječnim zaradama otkrivaju samo dio slike o životnom standardu građana Srbije. Kada bi se zarade podjelile na sve radno sposobne građane, svaki stanovnik Srbije bi mjesečno dobio 8.236 dinara. Ovakva preraspodjela otkriva i drugačije, realnije, podatke o tome koliko novca na raspolaganju imaju žitelji srpskih gradova i opština. Iako je prosječna julska plata u privredi Kosjerića, 60.031 dinara, najveća u Srbiji, kada se podjeli i na one bez radne knjižice, svaki građanin ovog mjesta mjesečno može da potroši – 9.910 dinara. To ga stavlja na 17. mjesto ljestvice standarda. „Najbogatiji“ su građani Novog Sada sa 17.037 dinara, a najsiromašniji su u Opovu sa 1.447 dinara.
Građanin prijestonice na raspolaganju mjesečno ima u prosjeku 15.713 dinara. Iako su u Beogradu veće prosječne zarade nego u Novom Sadu i manja je stopa nezaposlenosti, po glavi dođe 1.324 dinara manje nego u centru Vojvodine.
– Novi Sad je vitalniji i aktivniji od Beograda – objašnjava ekonomista Miroslav Zdravković, urednik sajta „Ekonomija“. – U Novom Sadu je stopa zaposlenosti 42,3 odsto, a u Beogradu 37,2 odsto. Prosječna stopa aktivnosti u gradovima Srbije oko 30 odsto. U medijima se stalno koriste podaci o razlikama u prosječnim platama između opština. Prosječne plate ne govore mnogo o tome koja je stopa zaposlenosti po opštinama, pa nije isto ako istu prosječnu zaradu imaju opštine sa 10 ili 40 odsto zaposlenih stanovnika. Ona ne govori ni o tome koji je udio zaposlenih u javnoj upravi i javnim preduzećima sa bitno višim zaradama od zarada u privatnom sektoru.
Kuršumlija, u kojoj je isplaćena najmanja prosječna plata u julu, 16,715 dinara, nije i posljednja po iznosu za svakog stanovnika. On u ovom gradu, koji ima stopu nezaposlenosti od 54,1 odsto, iznosi – 2.555 dinara. Manje novca od Kuršumljana imaju stanovnici još 22 grada u Srbiji. Novosti