MOSKVA, Ruske kompanije aktivno u Arktičkom regionu istražuju resurse nafte i gasa koje se procjenjuju na 90 milijardi tona, a osnovna nalazišta koncentrisana su u Barencovom i Karskom moru.
Ovo područje pobuđuje pažnju jer ima veliki ekonomski potencijal, a jedan od problema u “osvajanju” naftnih i gasnih nalazišta u epikontinentalnom pojasu je dostavljanje sirovine potrošačima.
Jedan od rukovodilaca u Naučnom istititutu za Arktik i Antarktik Herniha Aleksejeva kaže da smanjivanje površine leda, uzrokovano globalnim zagrijavanjem, stvara povoljne uslove za brz prevoz tereta morem.
Postoji čak mogućnost polaska trasama na visokim širinama preko Sjevernog pola. Nova mogućnost plovidbe po Arktičkom basenu veoma skraćuje put iz Evrope u Aziju preko Sjevernog Ledenog okeana, Beringovog moreuza, u poređenju sa tradicionalnom maršrutom preko Sueckog kanala, južnom varijantom. Ipak, ova mogućnost može da bude realizovana samo pod uslovom da se zagrijevanje nastavi. Potpuno ljetno otapanje Arktika može da se očekuje najranije za 50 do 70 godina.
Glavni problem u vezi sa eksploatacijom nafte i gasa u arktičkom priobalnom pojasu jeste ekološka bezbjednost projekta. Smatra se da razrada nalazišta na dnu mora dovodi do zagađenja životne sredine.
“Ipak, ako se prilikom realizacije projekata poštuju svi ekološki zahtjevi i ne dozvole ozbiljne havarije, prirodni balans biće sačuvan”, smatra šef laboratorije Instituta za okeanologiju Ina Nemirovska.
Prema njenim riječima, nafta je prirodni objekat, pa zato zagađenje životne sredine nije toliko katastrofalno kao što bi moglo da se pretpostavi – prenosi Glas Rusije.
Ona pojašnjava da 50 odsto nafte i gasa iz epikontinentalnih nalazišta postepeno prolazi u okean i rastvara se u morskoj vodi.
Prijetnju predstavlja izlivanje nafte na površinu. To je posebno opasno za arktičku faunu. Zato su osnovni napori sada usmjereni na to da rad na eksploataciji nafte i gasa ne dovede do smanjenja broja životinja i ptica, od kojih su mnoge zaštićene vrste.
