VAŠINGTON, Izlazak Grčke iz zone evra, za šta postoje sve veći izgledi, značio bi za evropsku i svjetsku ekonomiju pravu katastrofu, ali evropski lideri imaju vremena da otklone tu destruktivnu prijetnju jednostavnim rješenjem – da umjesto izbacivanja Grčke, Njemačka dobrovoljno napusti taj monetarni blok i vrati svoju dojče marku, smatraju dvojica međunarodno poznatih ekonomista.
U autorskom članku Klajda Prestovica, predsjednika Ekonomskog strateškog instituta i Džona Pruta, bivšeg predsjednika pariske banke “Kredi komersijal de Frans”, ukazano je da su analize problema evrozone i Evropske unije često rađene iz pogrešnog ugla jer su bile usmjerene na dugove i slabljenje konkurentnosti tzv. perifernih zemalja-članica – Grčke, Italije, Španije, Portugala i Irske.
Ti problemi su, međutim, postojali i davno prije uvođenja evra i bili relativno lako rješavani uz pomoć povremene devalvacije valuta manje konkurentnih zemalja u odnosu na valute konkurentnijih ekonomija, prije svega u odnosu na njemačku marku.
Sadašnji problem nije povezan sa slabošću tih rubnih članica, već sa prevelikom konkurentnom snagom Njemačke, ukazano je u članku objavljenom na Internet strani američke televizijske mreže Si-En-En (CNN).
Njemačka ekonomija, pri tom, nije tako snažna samo zahvaljujući visokoj produktivnosti njene radne snage, već i zbog potcijenjene vrijednosti evra, bar kad je riječ o toj zemlji.
Kako je evro zajednička valuta svih članica evrozone, njegova vrijednost je odraz prosječne konkurentnosti svih tih zemalja.
Konkurentna snaga Njemačke je, međutim, daleko iznad tog prosjeka, zbog čega je evro, za Njemačku, previše slab, a to je i razlog zbog čega Njemačka nagomilava ogroman trgovinski suficit koji se može mjeriti sa onim Narodne Republike Kine, druge po veličini nacionalne privrede u svijetu, poslije Sjedinjenih Američkih Država.
Sve dok su ostale članice evrozone povezane evrom sa Njemačkom, jedini način da povećaju konkurentnost za njih je da postanu “njemačkije” putem sprovođenja strogih mjera štednje i kresanja vladinih izdataka, smanjenja socijalnih davanja i plata i povećanja nezaposlenosti, a to je sve ono što one i čine u posljednje dvije godine, ali bezuspješno.
Cilj tih država je da ostvare rast, zasnovan na izvozu.
Kako je, međutim, Njemačka hiperkonkurentna i nerado stimuliše sopstvenu ekonomiju kako bi povećala domaću potrošnju, njeni partneri u evrozoni nisu u stanju da povećaju izvoz u Njemačku i stoga moraju da se nadmeću sa njom u izvozu u zemlje, kao što su NR Kina i SAD.
Zbog toga je alternativa da Njemačka vrati svoju dojče marku, smatraju dvojica ekonomista.
To bi odmah rezultiralo aprecijacijom njemačke valute i konkurentnom devalvacijom evra u ostalim članicama evrozone.
Njemačka bi na taj način revalvacijom marke automatski mogla da kupuje više i povećala bi domaću potrošnju.
Vraćanje marke uklonilo bi i glavnu prepreku za uvođenje jedinstvenih obveznica evrozone, tzv. evroobveznica, jer više ne bi bilo protivljenja Njemačke koja ne želi da garantuje otplatu tog duga u korist ostalih slabijih članica, zaključili su autori članka. Tanjug
