RIM/MADRID, Većina stanovnika južne Evrope su na iznenađujuće dobar način prihvatili najteže rezove u državnim budžetima, ali sve ukazuje na to da bi i njihovom strpljenje ubrzo mogao doći kraj, navodi se u analizi agencije Rojters.
Neočekivano obiman opšti štrajk u Španiji i sve veće protivljenje italijanskom premijeru Mariju Montiju početni su pokazatelji rasta otpora u regionu koji je u središtu zabrinutosti od ponovnog dužničke krize u evrozoni.
U Portugal je stanje mirno, dok je sada situacija slčina i u Grčkoj, gdje su se u više navrata ranije desili nasilni ulični protesti.
Međutim, sve je više signala da bi se politički lideri širom Evrope mogli uskoro naći na direktnom udaru, posebno ukoliko se desi potreba za uvođenjem novih rezova za smanjenje državnih dugovanja.
Sve ukazuje na to da je atmosfera kombinacija dvije suprotne tendencije – prihvatanje poruke da su duboki rezovi jedini način za spas zemalja od ekonomske katastrofe i sve prisutniji osjećaj da populacija, koja je već suočena sa siromaštvom, više ne može da izdrži.
Problem za političare, poput Montija i španskog premijera Marijana Rahoja, predstavlja to što bi mjere štednje, koje su uvedene radi smanjenja dugovanja i pod pritiskom lidera evrozone, mogle produbiti recesiju i stvoriti potrebu za eventualno još dublje rezove.
Agencija Rojters navodi da je možda ostalo još samo nekoliko mjeseci prije nego što sprovedene reforme počnu da donose rezultate i stanovništvo ne krene da reaguje bilo na izborima ili krene sa uličnim protestima.
Investitori su ponovo počeli da izražavaju bojazan zbog ekonomskih poteškoća i političke nesigurnosti u Španiji i Italiji, dok cijene obveznica oprt rastu nakon što je nešto ranije uspostavljena kontrola nad njihovim iznosima.
“Postoji vrsta rezigniranog pomirenja sa situacijom, ali nije u stanju stabilne uravnoteženosti. Ljudima je previše osjećaja krivice zbog užasavajuće situacije”, ističe profesor Erik Džouns sa Univerziteta “Džons Hopkins” u Bolonji.
Prema njegovom mišljenju, stanovništo je spremno da ne osuđuje svoje političare i prihvati žrtvu ukoliko vjeruje da će biti dugoročnog oporavka, ali ne želi da na to dugo čeka.
