BEOGRAD, Na spisku preduzeća čija je aukcija obustavljena, a koja raspolažu sa osnivačkim kapitalom bivših jugoslovenskih republika trenutno je 89 firmi sa sjedištem u Beogradu, dok se 41 preduzeće nalazi u unutrašnjosti Srbije.
Riječ je o ukupno 130 firmi i njihova pretežna djelatnost je trgovina, ali ima i transportnih, turističkih, ugostiteljskih i špeditereskih preduzeća.
Prestonica prednjači po broju preduzeća sa osnivačkim kapitalom bivših jugoslovenskih republika pa će tako, ako Slovenci i Hrvati dobiju dio “kolača” svojih nekadašnjih nekretnina, dobiti i zamašan poslovan prostor raspoređen u svim dijelovima grada.
U Beogradu svoje poslovne prostorije imaju preduzeća “Monting-atos”, “Derma”, “Šipad – eksport-import” i “Šipad-komerc”, “Drvokomerc”, kao i “Rade Konačar – servis liftova”, “Energopetrol”, “Magros eksport-import”, “Birostroj”, “Koka”, “Merkantile”, “Adria komerc”, “Transjušped”, “Jugoton”, Beokut”.
Tu su još “Delta ring”, “Naprijed”, “TMS Trade”, “Inter konim”, “Nehaj”, izdavačko preduzeće “Svijetlost”, “Sholes”, “Viadukt”, “Atlas turs”, “Nova mladost”, “Feroelektro”, “Dimediagrup”, “Ju tim renta kar”…
U Novom Sadu smješteno je jedanaest, uglavnom trgovinskih firmi kao što su “Metalka Pan”, “Interkomerc export-import”, “Poljoopskrba”, “Pan-grafika”, “Autotrejding-pan”, “Jugoturbina” a tu su još i preduzeće za iznajmljivanje vozila, turizam i trgovinu “Unisturs” i špedicija “Interpan”.
U drugim gradovima Vojvodine takvih firmi je mnogo manje, pa tako u Subotici postoje cetiri – “Merkator”, “Poljopskrba”, “Voće-Subotica” i “Poljokop”, u Pančevu tri – “Termomont”, “Jupeks” i “Pan-ton”, u Rumi dvije – “Zrno-Srem-Kop” i “Unipromet”, dok se u Vršcu, Šidu, Baču, Adi, Irigu, Inđiji, Apatinu, Zrenjaninu i Sremskoj Mitrovici nalazi po jedno takvo preduzeće – “Ratarstvo-Tovarnik”, “Likatrans”, “Industriji brusnih alata”, “Kompas”, “Krivaja-in”, “Stogram”.
U centralnoj Srbiji, u Kruševcu sa “jugoslovenskim kapitalom” je “Beoastra” a u zapadnoj Srbiji – Loznici i Malom Zvorniku je po jedna takva firma.
I Nišlije su svojim nekadašnjim sunarodnicima iz SFRJ omogućile da otvore šest preduzeća – “Agrariu”, “Inles”, “Inter-best”, “Frank-komerc”, “Gorenje-servis” i “Koža -Plastiku”.
U Agenciji za privatizaciju 25. jula prodato je šesnaest firmi koje su povezane osnivačkim kapitalom sa imovinom u bivšim jugoslovenskim republikama.
Riječ je o firmama “Mirna trgovina”, “Beoprevoz”, “Hidrogradnja komerc”, “Beoinduplati”, “Jugradis”, “Semenarna”, “Elektrkovina”, “Ključ komerc”, “Kontinentalšped”, “Energo-beoinženjering”, “Servis specijalnih vozila”, “ATM”, “Niš Herc”, “Reko” iz Bora, “Inles komerc” iz Ćuprije, “Srpski opanak” iz Valjeva.
Kupci tih preduzeća koja uglavnom imaju nekretnine, odnosno kancelarije i poslovni prostor u Beogradu, ali i u unutrašnjosti nisu bili previše uznemireni činjenicom da kupuju firme koje mogu da budu predmet spora između Srbije, Hrvatske i Slovenije.
S druge strane, podatke o imovini srpskih preduzeća u bivšim republikama SFRJ prikupljalo je svojevremeno Savezno ministarstvo pravde Srbije.
Prema toj evidenciji, imovinu u drugim republikama prijavilo je oko 300 preduzeća iz Srbije i oko 6 000 građana. Kada je riječ o stanarskim pravima, broj onih koji potražuju se procenjuje na oko 60 000.
U grupi srpskih firmi koje su imale imovinu u Hrvatskoj su se između ostalih našli i “Elektronska industrija Niš”, “Vinožupa” Aleksandrovac, “Tigar” Pirot, “Sintelon” Bačka Palanka. Tu su još “Geneks”, “Ineks”, “Jugobanka” i “Centrotekstil”.
Procjene su da je vrijednost imovine srpskih firmi na teritoriji Hrvatske u momentu raspada bila 1,8 milijardi evra, a njihove u Srbiji oko 800 miliona evra.
