BEOGRAD – Riba je u februaru poskupjela 17,9 odsto u odnosu na isti mjesec prošle godine, pokazuju podaci Republičkog zavoda za statistiku Srbije.
Zbog cijena, odnosno kupovne moći, prosječna potrošnja ribe u Srbiji je pet od šest kilograma po glavi stanovnika, što je tri do četiri puta manje od evropskog i svjetskog prosjeka.
Ukupna potrošnja ribe u Srbiji posljednjih godina se kreće između 35.000 i 50.000 tona godišnje, a uvoz bilježi stalni rast. Prema količini proizvedene ribe nalazimo se otprilike u sredini u poređenju sa članicama EU, a manju proizvodnju od naše zemlje ima 12 članica Evropske unije.
Nacionalni tim za preporod sela Srbije poručio je povratnicima iz inostranstva da ulaganje u ribarstvo može da bude veoma isplativo. Srbija ima 15.000 hektara ribnjaka, a uvoz ribe godišnje košta 50 miliona evra.
Izvoz ribe iz Srbije uglavnom je baziran na ribljim prerađevinama (i to na preradi uvezene morske ribe) i posljednjih godina bilježi značajan rast, od 697 tona u vrijednosti od 4,1 milion dolara 2012. godine, do 2.095 tona izvezenih 2018. godine u vrijednosti od 17,5 miliona dolara.
Stručnjaci ukazuju na neophodnost povećanja proizvodnje ribe i udruživanja u specijalizovane ribarske zadruge.
“Srbija bi ponovo mogla da bude veliki izvoznik kavijara, kao prije više decenija kada je u SAD i druge zemlje godišnje izvozila dvije do tri tone tog specijaliteta po cijeni od 900 dolara za kilogram i ostvarivala prihod veći od 2,5 miliona dolara. Кladovski kavijar se vjekovima služio i na evropskim dvorovima. Zbog izgradnje dvije đerdapske hidroeletrane, šansu danas ima negotinski kavijar”, objašnjava analitičar Branislav Gulan za Biznic.rs.
On dodaje da riba i riblji specijaliteti u većoj mjeri mogu da budu zanimljiva i isplativa ponuda i u jelovniku poljoprivrednih gazdinstava koja se bave seoskim turizmom.
“Činjenica da se tri četvrtine ribe koju konzumiraju građani Srbije uveze i da za to država izdvaja ogromna finansijska sredstva ukazuje na neophodnost povećanja proizvodnje, čime bi se izdvajanja za uvoz slatkovodne ribe smanjila za oko deset miliona dolara godišnje”, ističe sagovornik portala.
On navodi da su resursi za gajenje ribe ogromni i da je samo u Vojvodini je više od 100.000 hektara koji se ne mogu koristiti za druge namjene, a pogodni su za izgradnju šaranskih ribnjaka.
Kako je podsjetio, proizvodnja ribe u Srbiji, prema stručnim procjenama, može da se poveća za 100 odsto, uz dobro osmišljen izvoz prerađevina od slatkovodne ribe.
“Treba podsticati zadružno udruživanje, jer Srbija danas ima svega tri specijalizovane ribarske zadruge. U Evropi postoji ogroman deficit od više od 1,5 miliona tona ribe i stalno raste njena konzumacija u Evropi i svijetu. U Srbiji postoje veliki neiskorišćeni raspoloživi vodeni resursi (rijeke, potoci, jezera, kanali, podzemne vode), a posjedujemo i sirovine kao što su pšenica, kukuruz, ječam, soja za proizvodnju hrane za ribe. Veliki su kapaciteti i za proizvodnju ekstrudirane hrane za ribu”, naglašava Gulan.
B92
