BEOGRAD, Do 2020. godine, u skladu sa evropskim direktivama, Srbija bi trebalo da udvostruči proizvodnju energije iz obnovljivih izvora.
Državni sekretar u Ministarstvu rudarstva i energetike Nikola Rajaković kaže da se trenutno u Srbiji oko dvije trećine ukupno proizvedene energije dobija iz uglja, dok se ostala energija (oko 30 odsto) dobija iz obnovljivog izvora – velikih hidroelektrana.
Ostali OIE (biomasa, solarna energija, vjetar i geotermalna energija), kako je kazao Rajaković, veoma se malo koriste, svega 0,7 promila. Ti izvori su šansa Srbije da razvije “srednju klasu”, jer ti izvori doprinose razvoju lokalne industrije, primjeni novih tehnologija i povećanju zapošljavanja.
Prema podacima Ministarstva energetike, Srbija ima potencijal da 55 odsto ukupne energije koju sama proizvodi dobija iz OIE, a koristi svega 18 odsto svojih potencijala.
Najveći potencijali OIE su u biomasi oko 49 odsto, velike hidroelektrane zauzimaju oko 30 odsto, solarna energija 13 odsto, vjetar i geotermalna energija po četiri odsto, dok male hidroelektrane čine tri odsto.
Predstavnik Elektroprivrede Srbije (EPS) Dragan Vlaisavljević kazao je da je trenutno u Srbiji aktivno 15 ugovora o otkupu energije iz OIE, a ukupan godišnji trošak otkupa energije proizvedene iz ovih izvora je 2,1 milion evra. Prema njegovim riječima, prosječna otkupna cijena energije iz OIE je 8,69 evrocenta za kilovat čas.
On ističe da u Srbiji nema elektrana na biomasu, biogas, otpad, geotermalnu energiju i tim oblastima treba dati veće podsticaje kao i stimulisati proizvodnju toplotne energije.
Vlaisavljević je rekao da u Srbiji treba stimulisati proizvodnju toplotne energije iz OIE i više koristiti energiju vjetra iz koje godišnje može da se proizvede 2,3 milijarde kilovat-časova električne energije.
U EPS-u kažu da proizvodnja kilovat časa električne energije iz velikih hidroelektrana EPS košta 1,1 evro cent. Cijena kilovat časa iz termopostrojenja je 2,5 puta veća od cijene kilovata koji se dobije iz konvencionalnih hidroelektrana dok je cijena kilovata iz obnovljivih izvora višestruko skuplja i od jednih i drugih.
Na Midžoru vetar “najbolji” za vjetrogeneratore
Kako su naveli predstavnici Ministarstva energetike Srbije, da bi proizvodnja električne energije vjetrogeneratorima bila ekonomična, potrebna je minimalna srednja godišnja brzina vjetra od pet metara u sekundi na visini od 50 metara iznad tla.
Lokacije sa najvećom prosječnom godišnjom brzinom vjetra u Srbiji su Midžor (7,66 metara u sekundi), Suva planina (6,46 metara u sekundi), Vršački brijeg i Tupižnica (6,27), Krepoljani (6,18) i Deli Jovan (6,13).
Trenutno aktuelne lokacije u Srbiji na kojim bi mogli biti izgrađeni vjetrogeneratori su Dolovo kod Pančeva i Inđija koji bi imali po 20 megavata snage, kao i Bela Crkva i Kovin sa po 100 megavata snage. Beta, Tanjug