BEOGRAD, Poslije dugog perioda premišljenja, pa čak i oprječnih stavova nadležnih, Srbija će, kako nezvanično saznajemo, uskoro dobiti razvojnu banku. Prema početnoj varijanti, plan je da se spoji više fondova i da prerastu u nacionalnu banku, a kapital će, svakako, obezbjediti država. Za osnivanje ovakve institucije važe ista pravila NBS kao i za sve ostale banke. Prije svega, potreban je osnivački ulog od 10 miliona evra, a da bi se, uopšte, dobila dozvola za rad. U institucijama koje su nadležne da osmisle koncept formiranja razvojne banke Srbije kažu da će taj novac, možda, biti obezbjeđen od sredstava od prodaje „Telekoma“, ali da to, ipak, nije imperativ.
Razvojna banka, inače u svijetu, funkcioniše u onim zonama gdje nema interesa banaka za finansiranje, kao što je to, na primjer, infrastruktura. Komercijalno bankarstvo, po pravilu, ne finansira infrastrukturu, jer su rokovi otplate ulaganja dugi i potrebno je mnogo novca za finansiranje velikih projekata, te poslove realizuje ili direktno država ili njena finansijska organizacija.
– Nacionalna razvojna banka je potrebna Srbiji, ali tome treba pristupiti vrlo rigorozno, sačuvati je od rizika i u početku joj dati ograničen potencijal – smatra Boško Živković, predsjednik Savjeta guvernera NBS. – Predložili smo da se Nacionalna razvojna banka Srbije formira posebnim zakonom koji bi joj uskratio mogućnost da ugrožava stabilnost nacionalnog finansijskog sistema tako što joj ne bi dopustio da izlazi na privatno tržište depozita i da na taj način konkuriše komercijalnom bankarstvu.
Prema njegovim riječima, u prvih nekoliko godina kapital banke bi bio ograničen i oslonjen isključivo na kapital vlasnika, odnosno države, dok bi ostali izvori finansiranja bili pristupni fondovi Evropske unije kao i drugi kapitalni transferi koje Srbija dobija.
– Srbija ne može da aktivira kreditne linije svjetske ili evropske banke zato što nema dobro urađene studije izvodljivosti – smatra Živković. – Iskustva sa razvojnim bankama su različita od vrlo dobrih već pomenutih primjera, pa do tragičnih iskustava kao što je slučaj sa nekim afričkim i latinoameričkim.
Rizici
Jedan od glavnih rizika je sukobljavanje banke sa drugim institucijama – sa komercijalnim bankama, centralnom bankom i državom. Konflikt sa centralnom bankom je problem kontrole rizika, sa komercijalnim bankama borba za prostor, a sa vladom stalno podnošenje računa i traženje dodatnog novca.
Nacionalni model
– Nacionalnu razvojnu banku bi trebalo zaštititi od bilo koje vrste koalicionog političkog upravljanja jer bi je to u kratkom roku razorilo, a kao dobre primjere organizovanja nacionalne razvojne banke naveo je Njemačku, Finsku, Kanadu – ističe Živković. – U tim nacionalnim razvojnim bankama korporativno upravljanje je identično upravljenju u komercijalnim finansijskim institucijama gdje je upravljačka struktura interesno monolitna uz isključenje mogućnosti političkih konflikata. Novosti