BEOGRAD, Oko 300 radnika Fabrike obuće iz Trgovišta (FOT) mora “Sanču” iz Vranja, takođe proizvođaču cipela, da vrati dvije plate koje im je ova firma isplatila 2003. godine. Tada je to bilo 14.000 dinara, ali su se, u međuvremenu, “natovarile” kamate i sudski troškovi, pa će radnici morati da vraćaju između 50.000 i 100.000 dinara. Najzanimljivije je što ovi ljudi uopšte nisu bili zaposleni u “Sanču” već u firmi “Kriko trejd” iz Beograda!
Da bi se razumjela ova zavrzlama, priča mora da se vrati na početak – 2002. godine kada FOT, nekad dio “Koštane” iz Vranja, preuzima beogradski “Kriko trejd”, čiji je vlasnik Rastko Pandurov. Radnici, predugo bez posla, srećni prave cipele za Pandurova sve do juna sledeće godine. Tada počinje štrajk, jer nisu dobili dvije plate. U međuvremenu, “Kriko trejd” sklapa poslovni ugovor sa “Sančom” iz Vranja o proizvodnji cipela za italijansko tržište. Praktično, “Sanč” je od “Kriko trejda” iznajmio radnike.
Oni, pak, u toj činjenici vide zgodnu priliku da dobiju svoje dvije plate, pa ne dozvoljavaju da šleperi sa robom krenu put Italije. Mučni pregovori traju danima, ali radnici ne popuštaju. “Sanč”, onda, da ne bi izgubio ugled kod stranaca, potpisuje protokol sa štrajkačkim odborom i radnicima isplaćuje te dvije plate u gotovini. Novac im, u stvari, duguje njihova matična firma “Kriko trejd”, ali čiji je račun prazan.
“Sanč” je uplatio za naručeni posao avans “Kriko trejdu”, ali je novac potrošen. Bili smo očajni i to je bio jedini način da naplatimo pare – sjeća se Igor Arsić koji je tada bio u štrajkačkom odboru. Tek, radnici dobijaju plate, cipele odlaze u Italiju, ali “Sanč” istovremeno tuži radnike i traži da se novac vrati.
Neki radnici su već vratili novac, ali većina nije i sad će to morati da vrate sa kamatama i sudskim troškovima – kaže advokat Momčilo Petrović, koji zastupa “Sanč”.
Radnici su se žalili svima redom i uzalud je njihov advokat pokušavao da natjera sudije da se pozabave poslovnim odnosima “Kriko trejda” i “Sanča”. Ukazivao je i da su radnici te plate zaradili, te da sad moraju da vraćaju i to što je, u stvari njihovo. To su presudili svi sudovi u Srbiji, uključujući i Vrhovni.
Nije bilo “od značaja za slučaj”, ni to što je jedna od bivših radnica Vukosava Stamenković pokojna. Sudski izvršitelji došli su da naplate njen “dug”. A Vukosava je ona nesrećnica koja se prije mjesec i po dana udavila u nabujaloj Pčinji.
Slobodan Homen, državni sekretar u Ministarstvu pravde, izjavio je da će zbog svega što je posljednjih nedjelja zadesilo Trgovište, država osloboditi radnike plaćanja sudskih troškova. Velikodušno, nema šta.
Plata 4.000 dinara
Advokat Petrović ne želi da otkrije da li “Sanč” i “Kriko trejd” i dalje sarađuju. Tek, FOT i dalje radi. U fabriku, međutim, nije moguće ući. Treba dozvola od gazde – ljubazno objašnjava portir na ulazu.
– Samo se firma više ne zove “Kriko trejd” već “Rizbo”, a prošle godine se zvala “Rizbi”, ili kako već. Čovjek svake godine registruje drugu firmu. Tako, kažu, svake godine uzima sredstva od Fonda za razvoj. Radimo poslove za “Prodžeti” iz Vladimiraca, za bjedne plate od 4.000 do 9.000 dinara. Moramo, bijeda je ovde velika – priča nam upola glasa A. I. jedan od radnika. Novosti