BANJALUKA, Član Komisije za koncesije Republike Srpske (RS) Ranko Cvijić izjavio je da u BiH postoje naftna nalazišta koja se protežu duž entitetske granice i da bi koncesiju na njihovu upotrebu trebalo zajedno da daju Federacija BiH /FBiH/ i RS.
On je podsjetio da su Dejtonskim mirovnim sporazumom entiteti isključivi titulari mineralnih resursa, te da shodno tome, samo nadležna ministarstva, odnosno vlade RS i FBiH, mogu da, na svom prostoru, daju rješenja i potpisuju ugovore o koncesiji za istraživanja, odnosno korišćenja mineralnih resursa, pa i nafte i gasa.
Cvijić je rekao da je u vezi nafte specifična situacija, jer se neka ispitana ležišta protežu duž entitetskih granica.
On je podsjetio da su istraživanja od 1989. godine locirala četiri prioritetna naftna polja i to južno od Šamca, koje je površine 22 kilometra kvadratna, jugozapadno od Orašja površine 37 kilometara kvadratnih, na području Tuzle od 22,5 kilometara kvadratnih i Lopara površine 21 kilometar kvadratni.
“Naftno polje kod Tuzle se cijelo prostire na područiju FBiH, a polje kod Lopara je kompletno u sastavu RS”, rekao je Cvijić za “Nezavisne novine”, dodavši da druga dva polja prelaze entitetske granice, te zajednički pripadaju FBiH i RS.
Prema njegovim riječima, na ta dva zajednička polja nemoguće je da jedan entitet da koncesije bez saglasnosti drugog.
On je rekao da je izvjesno da u četiri ispitana ležišta ima oko 50 miliona tona nafte, te da je teško vjerovati da bi nekom bilo interesantno da ulazi u posao, a da ne dobije koncesiju na kompletnu količinu.
Cvijić je istakao da FBiH ne može dodijeliti koncesije za istraživanje i eksploataciju nafte bez saglasnosti RS, pa čak ni Rafinerije u Brodu, jer je ona uložila ogromna sredstva u istraživanje.
On je naveo da je Rafinerija u Brodu prije rata u BiH bila nosilac istraživanja, a prema zakonima BiH i entiteta, prednost pri dobijanju koncesije dobijaju firme koje su radile na tim poslovima.
Kada je riječ o istraživanjima u Dinaridima i sjevernoj Bosni, Cvijić je rekao da postoje indicije da i tu postoje naftna ležišta.
Američka kompanija “AMOKO”, koja se u međuvremenu raspala, vršila je opsežna istraživanja na području Dinarida, a tačni rezultati završenih ispitivanja nisu poznati.
Amerikanci su tražili ugovor od 35 godina za istraživanje i eksploataciju, što pokazuje da su najvjerovatnije otkrili značajna ležišta, ali sudbina elaborata koji je napravila američka kompanija nije poznata, jer, prema nekim informacijama, on je predat “Energoinvestu”, ali u tom sarajevskom preduzeću tvrde da nikada nije stigao do njih. Do sklapanja ugovora nije došlo zbog izbijanja rata.
