BEOGRAD, Industrija namještaja u Srbiji je jedna od rijetkih prerađivačkih industrija koja pravi suficit u izvozu, koji je prošle godine iznosio 60 miliona dolara.
Sekretar Udruženja Privredne komore Srbije (PKS) za šumarstvo i preradu drveta Vladimir Burda naveo je da je ta industrija 2012. godine ostvarila izvoz u iznosu od 246 miliona dolara, dok je uvoz bio 186 miliona.
Prema njegovim riječima, tržista bivših republika Jugoslavije su više zainteresovana za jeftiniji pločasti namještaj, dok zahtjevnija tržišta EU, kao što su Francuska i Njemačka, traže namještaj od masiva, najviše stolice, stolove i komode.
Burda je istakao da je Rusija kao tržište otkrovenje, jer se količina namještaja koji se tamo izveze povećava iz godine u godinu.
“Pored prodaje u prodavnicama i salonima, imamo i značajnu stavku opremanja, u Rusiji i Kazahstanu, a tu je riječ o carinskoj uniji, gdje je zahvaljujući sporazumu o slobodnoj trgovini, naš namještaj u startu između 15 i 25 odsto jeftiniji u odnosu na konkurente”, kaže Burda.
On je naveo da naše izvoznike čeka obrada relativno nepoznatih tržista Kazahstana i Azerbejdžana, mada se naš najveći izvoznik “Simpo” već pozicionirao prošle godine u Kuvajtu, gdje je otvorio salon od 800 kvadratnih metara. Burda je rekao da su naši izvoznici namještaja počeli da rade na tržištu Izraela.
Generalni direktor “Simpa” Slađan Disić kazao je Tanjugu da je ta kompanija prošle godine imala izvoz od 37,5 miliona evra, a uvoz 16,2 miliona, što znači da su svakih 100 evra uvoza repromaterijala i sirovina, pokriveni sa 231 evro izvoza naše robe. Ove godine je u planu izvoz od 45 miliona evra, samo iz matične firme i još 16 miliona sa zavisnim preduzećima.
Oko 65 odsto proizvodnje ide za izvoz u 30 zemalja, a najviše se izvozi preko partnerske kompanije “Ikee” za Rusiju. Ostala tržišta su bivše jugoslovenske republike, Italija, Francuska, Bjelorusija, skandinavske i zemlje Beneluksa.
Prošle godine počeli smo da stvaramo bazu za izvoz na tržišta Kazahstana, Bjelorusije i Rusije, bez posredstva “Ikee”, kao i zemalja Srednjeg i Bliskog istoka i sjeverne Afrike. Pored toga “Simpo” se bavi opremanjem hotela, od čega ostvaruje dodatni izvoz od 10 do 12 miliona evra.
Disić je rekao da ima problema u naplati potraživanja, koje ide sporo, jer gotovo svi kupci iz inostranstva, izuzev “Ikee”, kasne u plaćanjima. To je slučaj i sa zapadnim zemljama, gdje se kriza najviše manifestovala, što remeti likvidnost u poslovanju.
“Konkurencija je žestoka, a naš problem je što imamo zastarjelu tehnologiju, pa je visoka cijena proizvodnje. Država bi mogla da pomogne tako što bi stvorila ambijent, koji će rasteretiti privredu i omogućiti povoljnije kreditiranje”, kaže Disić.
On je naveo da je kamata na dugoročne kredite od 13 do 15 odsto godišnje, a na kratkoročne 27 odsto, što nijedna privreda u svijetu ne može da izdrži.
Prema podacima PKS, u industriji namještaja radi oko 650 preduzeća sa 13.100 radnika, ali se nažalost, smanjuje broj radnika, jer je dosta preduzeća blokirano. Burda je objasnio da je drvna industrija niskoakumulativna industrija, ima mali godišnji obrt kapitala, pa investitori i bankari bježe od nje.
On je dodao da je i na domaćem tržištu osnovni problem otežana naplata potraživanja, podsjećajući da je bio i problem kursa, dešavalo se da godišnje bude i po 10 do 15 odsto razlike u kursu i da su preduzeća u drvnoj industriji i namještaju gubila kompletnu zaradu.
“Visoke su i cijene kredita, pa bi država mogla da pomogne, s obzirom da je ovo industrija koja ima izvozni karakter. Treba da postoje izvozne stimulacije, a država bi morala da se uključi i u pozicioniranje naših ”nameštajaca” na velikim tržistima, kao što je Rusija”, kazao je Burda.
On je dodao da bi država mogla da poveže i građevinsku operativu sa proizvođadčima namještaja, pa ako građevinci dobiju posao u Rusiji u Kazahstanu, da opremaju neki hotel ili neku školu, trebalo bi država da ih obaveže da prvo jave domaćim proizvođačima namještaja i da uposle naše domaće kapacitete. Tanjug
