RIM, Mnogi Italijani u 30. godini žive sa roditeljima, ili kako se to u Italiji kaže – u “hotelu mama”, jer se veoma teško dolazi do stanova, a stanarine su velike pa mnogi nemaju novaca da ih plate.
Onima koji nisu naslijedili neku nekretninu sve je teže da plate krov nad glavom. Mnogi zato izlaz vide u – skvotiranju, odnosno ilegalnim naseljima.
Mnogi stranci smatraju da je Italija jedna od najizgrađenijih zemalja na evropskom kontinentu. Ali, stambeni prostor, pogotovo onaj koji bi mogao da sebi priušti prosječni Italijan, sve je teže pronaći.
Svega tri odsto Italijana starosne dobi između 18 i 24 godine živi u vlastitom stanu. Fenomen “hotel mama”, kojem se toliko čude sjeverni Evropljani, razumljiviji je ako se uzmu u obzir prosječne stanarine i prosječne italijanske plate.
Situacija je posebno teška u gradovima u kojima se domaće stanovništvo “takmiči” sa stranicma koji, kako bi se kasnije mogli pohvaliti da su živjeli okruženi stoljetnim palatama, plaćaju nerazumno visoke cijene.
Tu prednjače istorijski gradovi poput Firence, Milana i Rima. Rezultat je taj da godišnje oko 25 000 stanovnika Rima bježi u dalju okolinu kako bi pronašli stan sa koliko – toliko prihvatljivom stanarinom.
Ali i oni koji imaju sreće na periferiji nađu kućicu koja košta najmanje hiljadu evra!
Zato ljudi sve više posežu za drastičnijim metodama. Prema podacima socijalnih udruženja, oko 2 000 rimskih porodica trenutno živi u ilegalnim naseljima.
I dok se skvotiranje na sjeveru Evrope povezuje uglavnom sa subkulturnim grupacijama, u Rimu su skvoteri najnormalnije porodice koje su kapitulirale pred podivljalim cijenama stambenog prostora – navode mediji.
U Rimu postoje stanovi, i to male kvadrature, koji se nalaze sat vremena vožnje od centra grada, a uprkos toj udaljenosti stanarina iznosi čak 800 evra mjesečno!
Između 1998. i 2007. cijene nekretnina u Italiji “porasle” su 100 evra, a stanarine i do 70 odsto!
Veće stanarine znače i češće deložacije – tako se broj deložacija prošle godine povećao za 18 odsto.
U Rimu je broj deložacija u zadnjih deset godina (i to u radničkim čevrtima) povećan stotinu puta?!
Ljudi koji su tu živjeli 30 godina ili više ne mogu sebi priuštiti stanarine koje su odjednom “skočile” sa 700 na 1.400 evra.
