BANJALUKA – Kompanija „Swisslion“ Rodoljuba Draškovića traži da se njihova investicija u Industriju alata Trebinje pretvori u vlasnički udio, a to nije dio dogovora o privatizaciji, kažu za CAPITAL iz Investiciono razvojne banke Republike Srpske.
Komentarišući Draškovićev zahtjev da se ide u sporazumni raskid ugovora uz uslov mu Srpska vrati 31,3 miliona KM ili će u suprotnom pokrenuti međunarodnu arbitražu, u IRB-u ističu da on jeste investirao više od 17 miliona u IAT, ali da je i kršio ugovor o privatizaciji.
To kršenje se, dodaju, posebno odnosi na segment zapošljavanja zbog čega su kupcu izrečene kazne.
„Jedan od ključnih zahtjeva kupca je bio da izvršenu investiciju u iznosu od 17,1 milion KM pretvori u svoj vlasnički udio IAT-u, a što nije bilo predviđeno Ugovorom o privatizaciji, niti zakonska regulativa u Republici Srpskoj dozvoljava ovakav vid dokapitalizacije“, navode iz IRB RS.
Ovaj zahtjev kupca, kažu u IRB, je kontinuirano odbacivan, i pored upornog insistiranja da se stvore pretpostavke za ovakav vid dokapitalizacije.
„Sva ostala pitanja u vezi sa ugovorom o privatizaciji su okončana. Industrija alata od momenta izdavanja obavještenja o izvršenoj privatizaciji posluje kao društvo u većinskom vlasništvu preduzeća„Swisslion Takovo“, koji upravlja ovim preduzećem i opredjeljuje njegovu poslovnu politiku“, naveli su iz IRB.
Iz IRB-a podsjećaju da je da je ugovor o prodaji državnog kapitala između Direkcije za privatizaciju i Koncerna „Swisslion-Takovo“ Beograd sklopljen 2007. godine i da je osim ugovorene cijene od 1,5 miliona KM kupac preuzeo i niz obaveza:
Uslovi iz ugovora o privatizaciji IAT-a:
Da u periodu od 5 godina u preduzeću zapošljava: u prvoj godini 1.192 radnika, u drugoj godini 1.270 radnika, a u trećoj, četvrtoj i petoj godini po 1.340 radnika,
Da u postupku internog organizacionog restrukturiranja sačini Program socijalnog zbrinjavanja radnika i isti primjenjuje,
Da zadrži pretežnu djelatnost preduzeća u roku od 3 godine od izvršene privatizacije,
Da iz vlastitih sredstava izvrši investiranje u preduzeće u novcu ili stvarima u ukupnom iznosu od 17.113.513,00 KM: u prvoj godini 9.251.077,00 KM, u drugoj godini 4.840.680,00 KM i u trećoj godini 3.021.759,00 KM, a prema strukturi predloženoj u ponuđenom poslovnom planu,
Da predajom bankarskih garancija garantuje izvršenje ugovornih obaveza po godinama perioda poslovnog plana.
Drašković traži raskid ugovora o privatizaciji i 31 milion KM
Drašković traži raskid ugovora o privatizaciji i 31 milion KM
Ranije su za CAPITAL iz „Swissliona“ poručili da Vladi Republike Srpke nude sporazumni raskid ugovora o privatizaciji IAT-a uz uslov da im Srpska vrati 31,3 miliona KM koja su, kažu, uložili u IAT. Ako do toga ne dođe, ova kompanija pokrenuće međunarodnu arbitražu.
Ogorčeni su, kažu, u „Swisslionu“ jer ni 17 godina od privatizacije ugovor o privatizaciji nije zatvoren, iako je rok za zatvaranje bio pet godina.
Iz Vlade Republike Srpske se do sada nisu oglašavali, a ministar privrede Vojin Mitrović ranije je za CAPTAL rekao da je preko kabineta Predsjednika RS stigao zahtjev da se zemljište na kome pravo korištenja ima Industrija alata Trebinje, pretvori u pravo svojine jerDrašković na tom mjestu planira graditi objekte.
Drašković je u više navrata prozivao vrh Republike Srpske i prijetio napuštanjem RS, a posljednju takvu najavu imao je nedavno kada je saopštio da odustaje od svih daljih investicija u Hercegovini i predaje Gradu Trebinju svoju zadužbinu “Hram nauke i umjetnosti te da je helikopterom napustio Hercegovinu.
CAPITAL: Aleksandra Tolj Ružić
1 komentar
Molimo Vas da pročitate sledeća pravila prije komentarisanja:
Komentari koji sadrže uvrede, nepristojan govor, prijetnje, rasističke ili šovinističke poruke neće biti objavljeni. Nije dozvoljeno lažno predstavljanje, ostavljanje lažnih podataka u poljima za slanje komentara. Molimo Vas da se u pisanju komentara pridržavate pravopisnih pravila. Komentare pisane isključivo velikim slovima nećemo objavljivati. Zadržavamo pravo izbora i skraćivanja komentara koji će biti objavljeni. Mišljenja sadržana u komentarima ne predstavljaju stavove poslovnog portala CAPITAL.ba. Komentare koji se odnose na uređivačku politiku možete poslati na adresu info@capital.ba
Ako je država prodala nešto što vrijedi desetina miliona za 1,5 miliona KM pod uslovom da kupac izmiri obaveze i ulaganja u preduzeće, na način da preduzeć u nardnih nekoliko godina uplati tih sedamnestak miliona onda to nije dokapitalizacija već kupovina tih akcija pod tim uslovom. Hajdelberg Cjementare su kupile Cjementaru Kakanj pod sličnim uslovima. Morali su izmiriti sve obaveze i kupiti neku opremu tako da uplate 108 miliona KM na račun preduzeća u određenom periodu. Nisu kalkulisali uplatili su pomenuti iznos izmirili obaveze kupili opremu i kazali radnicima da ono što su napravili gubitke u dosadašnjem radu to sad moraju pokriti u sledećem periodu tako da dobijaju platu uu iznosu minimalca dok se ne pokriju svi dugovi koje su pre stvoreni. Dosta radnika je dalo otkaz i otišli su. Ostali su ostali i nakon otprilike dvije godine zaradili su da pokriju sve prošle gubitke i plata im se ogromno povećala. Sad imaju vjerovatno najbolje plate u FBIH. Dok su Hajdelberg Cjementare po normalizaciji isplatile dividendu u iznosu od 112 miliona KM. Kad su se pojavili kao kupci na berzi se trgovalo po 2,15KM a oni objavili ponudu po cijeni od 4,25KM, sad su akcije Cementare Kakanj oko 60-70KM na sarajevskoj berzi. Mogao je i Drašković tako ne otezati već odmah dokapitalizirati i žestoko pokrenuti posao. Sad bi imao firmu koja vrijedi stotine miliona i gdje su svi zadovoljni.