NJUJORK, Glavni grad Angole, Luanda, već drugu godinu zaredom najskuplji je grad na svijetu, rezultati su istraživanja američke konsultantske kompanije Mercer.
Više nego iznenađujuća rang-lista bazirana je na osnovu cijena troškova života u 214 svjetskih gradova.
Poslije Luande, najskuplji grad na svijetu jeste Tokio, dok treće mjesto drži još jedan predstavnik Crnog kontinenta, Ndžamena, prestonica Čada.
Listom dominiraju evropski, afrički i azijski gradovi. Među prvih deset nalaze se i Moskva, Ženeva, Osaka, Cirih, Singapur, Hongkong i Sao Paulo.
Prilikom rangiranja gradova, kompanija Mercer uzela je u obzir čak 200 različitih parametara, od troškova stanovanja, transporta, cijena hrane, odjeće, pa čak i koliko je novca potrebno izdvojiti za zabavu, odnosno provod.
Možda najviše zbog posljednje stavke, Njujork, koji je zauzeo 32. poziciju, korišćen je kao referentni indeks, odnosno bazni grad, a svi ostali gradovi upoređivani su sa cijenama života u Velikoj jabuci.
Ipak, dva ključna kriterijuma bila su vrijednost valute ispitivanog grada u odnosu na američki dolar i inflacija za proteklih godinu dana.
Iako su cijene osnovnih životnih namirnica u Luandi dvostruko niže u odnosu na evropske ili gradove u Americi, troškove života u prestonici Angole najviše podižu cijene stanovanja. Naime, za iznajmljivanje dvosobnog nenamještenog stana u Luandi treba izdvojiti oko 7.000 dolara, što je dvostruko više od cijene takvog stana u Evropi ili Americi.
Poređenja radi, mjesečni najam dvosobnog stana na Menhetnu u Njujorku, koji je najskuplji grad u Americi, iznosi 4.300 dolara. U Šangaju za takav stan treba izdvojiti 3.345 dolara, dok za rentiranje dvosobnog stana u Rimu treba platiti 2.455 dolara.
Neki od primjera skupoće u Luandi jesu i cijene takozvane fast-fud hrane. Naime, dok za jedan takav obrok u Njujorku treba platiti oko sedam, u Luandi treba izdvojiti čak 20 dolara.
Evropa ostala na nivou iz 2010.
Inače, kompanija Mercer istraživanje o skupoći svjetskih gradova radi na zahtjev velikih multinacionalnih kompanija kojima istraživanje olakšava određivanje idealne pozicije za investiranje i poslovanje.
Takođe, velike firme koriste podatke kako bi odredile troškove premiještanja svojih zaposlenih u druge zemlje, jer je neophodno da im omoguće podjednake uslove za život kakve imaju u matičnoj državi.
Istraživač u kompaniji Mercer Natali Konstantin-Metral kaže da multinacionalne kompanije zahtijevaju od njene firme da im ispita troškove života u određenom gradu, kako bi procijenile da li je taj grad atraktivan za ulaganje u njega.
“Kompanije koje šalju svoje najkvalitetnije kadrove u te gradove moraju svojim ljudima da pruže sličan standard poput onog koji imaju kod kuće. Tako nešto u nekim afričkim zemljama može da bude izuzetno skupo, a najbolji dokaz je prestonica Angole”, kaže Konstantin-Metral.
Ona je dodala da životni troškovi u Evropi nisu porasli u odnosu na prošlu godinu, kao i da su najskuplji gradovi za strance Moskva, Ženeva i Cirih. Press
