KRALJEVO, Fabrika “Magnohrom” iz Kraljeva, poslije skoro dvije decenije, ponovo izvozi sirovine na evropsko tržište. Šleperi sa rudom sinter-magnezita svakodnevo odlaze u Grčku, Njemačku i Makedoniju.
Poslije skoro dvije decenije, kraljevačka fabrika “Magnohrom” ponovo je na evropskom tržištu sirovine za vatrostalne opeke. Da bi se poštovali rokovi isporuke, oko 200 radnika u “Magnohromu” i rudniku magnezita radi i do 15 sati dnevno.
“Opet je kao nekad. Niko ne pita ni za platu, samo da se radi”, kaže Milorad Živković koji je u “Magnohromu” pored rotacione peći proveo skoro 28 godina.
Rotaciona peć u “Magnohromu” radi već mjesec dana, a svako zrno prerađene rude koja izlazi kroz sita odlazi preko granice.
Upravnik pogona Milomir Sekulić kaže da se skoro sva roba koja se proizvede izvozi u inostranstvo Grčku, Njemačku, Makedoniju.
Radnici “Magnohroma” uspjeli su da dostignu i nekadašnji rekord dnevne proizvodnje sintera.
U svakom od vagon kontejnera ima oko 100 tona sintera raznih granulacija. Prosječna vrijednost im je 300 evra, a dnevna sirovina za proizvodnju sinternog magnezita u “Magnohromu” za sada stiže iz rudnika u okolini Čačka. Za koji mjesec, zahvaljujući Vladi Srbije dopremaće se i sa Zlatibora.
“Otvaranjem rudnika na Zlatiboru obezbjeđujemo sirovinu za dug period i uslove za proizvodnju vatrostalnih opeka”, kaže predsjednik Upravnog odbora “Magnohroma” Đorđe Kosanović.
Problemi u “Magnohromu” još nisu nestali ali ima posla i zarade, a ona se još uvijek, dijeli na ravne časti.
“Svi, i radnici i direktor imaju iste plate”, kaže radnik “Magnohroma” Gordan Dostanović.
Do kraja godine “Magnohrom” od izvoza očekuje zaradu od sedam miliona evra. Zarada će uglavnom biti usmjerena na kupovinu i revitalizaciju postrojenja, jer ih je bivši vlasnik engleska kompanija “Global stil” prije četiri godine, sve posjekla i prodala u staro gvožđe.
Samo igrom slučaja sačuvana je peć kojom su, radnici i država, uspjeli da ožive “Magnohrom” i čak poslije dvije decenije vrate ga na evropsko tržište. S media