SIDNEJ, Jedan od najpoznatijih naučnika u Australiji u oblasti hipersoničnog letenja radi na tome da omogući prevoz od Sidneja do Londona za samo četiri sata.
Dr Šon O'Birn sa Univerziteta NSW u sklopu australijske Akademije vazdušne odbrane mora prevazići osnovni problem – kako učiniti sagorijevanje goriva pri velikim brzinama bezbjednim.
On se nada da odgovor leži u upotrebi električnog pulsa prilikom paljenja i sagorijevanja.
„Kako biste omogućili da obično gorivo sagjoreva kako treba pri velikim brzinama, morate ga razložiti. Studije koje sprovodimo trebalo bi da poboljšaju naše razumjevanje procesa sagorijevanja pri velikim brzinama i pomognu da se stvoresupersonične letjelice buduće generacije”, kaže on.
Naučnici vjeruju da letjelica pogonjena supersoničnim nabojnomlaznim motorom sa unutrašnjim sagorijevanjem, koji prerađuje vazduh i gorivo pri velikim brzinama, može obezbjediti brzine između 15.000 i 29.000 kilometara na sat, naravno, uz odgovarajuće gradivne materijale otporne na toplotu.
Eksperimentalni motor tog tipa koji je razvila NASA razvio je brzinu od 7.000 km/h koristeći vodonik kao gorivo i to 2007. godine.
Motor koji je napravljen u saradnji američkih i australijskih naučnika postigao je još veću brzinu – 12.250 km/h.
Mogućnosti takvih motora naglašene su prošle godine kada je evropski gigant u aerosaobraćaju i odbrani EADS otkrio svoj koncept letjelice dizajnirane da leti od Tokija do Pariza za samo dva i po sata.
Ipak, zvaničnici te firme predviđaju da se neće naći u upotrebi prije 2050.
